បេសកកម្មកម្ពុជា

១. ដំបូង សូម អរគុណ យ៉ាង ធំ ។ ឆ្នាំ នេះ ដោយសារ ការ បរិច្ចាគ ដែល កើន ឡើង របស់ អ្នក យើង អាច ទិញ ថង់ អង្ករ និង សំលៀកបំពាក់ ច្រើន ជាង ឆ្នាំ មុន ។ ទោះ ជា យ៉ាង ណា ក៏ ដោយ ដំណឹង ល្អ នេះ ត្រូវ បាន បង្ខូច ដោយ ជំងឺ អចិន្ត្រៃយ៍ របស់ យើង នៅ កន្លែង នោះ គឺ លោក វេសណា ។ យើង បាន ដឹង ថា គាត់ ឈឺ ប៉ុន្តែ យើង មិន អាច ស្រមៃ ថា គាត់ អាច នឿយ ហត់ ខ្លាំង នោះ ទេ ។ យើងបានរកឃើញបុរសតូចម្នាក់ដែលបាត់បង់ 30 គីឡូ។ ទោះ ជា យ៉ាង ណា ក៏ ដោយ ជំងឺ នេះ ដែល ធ្វើ ឲ្យ គាត់ សោកសៅ មិន រា រាំង គាត់ មិន ឲ្យ បន្ត ផ្តល់ រាង កាយ និង ព្រលឹង ដើម្បី សម្រាល ទុក្ខ របស់ អ្នក ដទៃ ឡើយ ។

ប្រតិបត្តិការដំបូង

ឆ្នាំ នេះ ម្តង ទៀត យើង បាន ធ្វើ អន្តរាគមន៍ នៅ ក្នុង អណ្តូង ដី ភ្នំពេញ។ សម្រាប់ គ្រួសារ ជន បទ ទាំង នេះ ដែល ស្វែង រក ជីវភាព រស់ នៅ ក្នុង គំនរ សំរាម បើក ចំហ នេះ និង នៅ ក្នុង ក្លិន រាតត្បាត គ្មាន អ្វី បាន ផ្លាស់ ប្ដូរ ឡើយ ។ Misery នៅ តែ មិន ពេញ ចិត្ត ។ ទោះបី ជា មាន វត្តមាន របស់ អង្គ ការ ក្រៅ រដ្ឋាភិបាល ធំ ៗ ធ្វើ ការងារ ដ៏ អស្ចារ្យ ក៏ ដោយ ស្ថាន ភាព កុមារ ហាក់ ដូច ជា កាន់ តែ អាក្រក់ ទៅ ៗ ហើយ ពួក គេ ភាគ ច្រើន ហាក់ ដូច ជា ធ្លាក់ ចូល ក្នុង ស្នាម ប្រេះ ធំ ពេក នៃ សំណាញ់ អក្ខរ កម្ម ។

ប្រតិបត្តិការទី២

Nយើង បាន បើក ឡាន នៅ ក្នុង ហ្វូង មនុស្ស ។ យើង បាន រក ឃើញ កុមារ ដែល មាន របួស ជ្រៅ ឆ្លង មេ រោគ បណ្តាល មក ពី កំទេច ថ្ម ដែល ពួក គេ បំបែក ។ យើង ត្រូវ សម្អាត និង ព្យាបាល របួស ទាំង នោះ ។ អំពី វ៉ែនតា ការពារ ដែល យើង បាន ផ្តល់ ឲ្យ ពួក គេ គោល បំណង ចម្បង របស់ ពួក គេ គឺ ការពារ ភ្នែក របស់ ពួក គេ ពី បន្ទះ ថ្ម ត្រូវ បាន បង្វែរ និង ផ្តល់ ប្រយោជន៍ ដល់ កសិករ ដែល ការពារ ខ្លួន ពី ធូលី ដី ក្នុង អំឡុង ពេល ចាប់ យក ស្រែ ។

ប្រតិបត្តិការទី៣

ជំនួយរបស់យើងក៏ទៅអ្នកភូមិដែរ។ ឆ្នាំ នេះ បើ នៅ ក្នុង គំនរ សំរាម ស្ថានភាព មិន បាន ប្រែប្រួល ទេ ព្រោះ អ្នក ភូមិ ទាំង នេះ វា បាន វិវត្ត ទៅ ជា ទិស ខុស។ ជាការពិត យើងបានរកឃើញកុមារជាច្រើនដែលគួរឱ្យព្រួយបារម្ភដែលមានសត្វខ្លាឃ្មុំ។ ជំងឺ នេះ ដែល នៅ ក្នុង ពិភព លោក យើង ងាយ ស្រួល ទ្រាំ បាន ក្លាយ ជា គ្រោះ មហន្ត រាយ មួយ នៅ ក្នុង ភូមិ ទាំង នេះ ហើយ កុមារ ជា ច្រើន នេះ នឹង មិន អាច ជា សះ ស្បើយ ដោយ ខ្វះ មធ្យោបាយ នោះ ទេ ។ នៅ ដើម កំណើត នៃ ការ រាតត្បាត នេះ សត្វ ល្អិត ដែល ត្រូវ បាន រក ឃើញ នៅ ក្នុង ផ្លែ ឈើ ដែល កុមារ បរិភោគ ។